ویژگی های کمی و کیفی پسماند های جامد روستایی شهرستان بابل (۱۳۸۶)

سابقه و هدف: امروزه یکی از مشکلات اساسی مناطق روستایی کشور، پراکندگی و انباشت پسماندهای جامد می باشد. قبل از هر گونه تصمیم گیری در خصوص نحوه مدیریت پسماندهای روستایی، شناخت دقیق ویژگی های کمی و کیفی این گونه مواد زاید ضروری است. در این پژوهش میزان سرانه تولید، دانسیته و درصد اجزای فیزیکی پسماندهای روستایی در سطح شهرستان بابل به منظور کسب اطلاعات لازم جهت برنامه ریزی های آتی مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روشها: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی – مقطعی بوده که در روستاهای منتخب شهرستان بابل و در چهار فصل سال 1386 انجام گردید. جهت اندازه گیری سرانه تولید پسماند، میزان آنها در 3 روز متوالی از یک هفته میانی ماه وسط هر فصل بر حسب گرم در روز به ازای هر نفر تعیین گردید. برای تعیین دانسیته و آنالیز فیزیکی پسماند، نمونه ها پس از اختلاط کامل با 3 تکرار تهیه گردید. سپس نمونه های بدست آمده به داخل ظرف پلاستیکی 25/0 مترمکعبی منتقل و میزان دانسیته و اجزای مختلف موجود در آن اندازه گیری شد. یافته ها: در این پژوهش بیشترین میانگین میزان سرانه تولید پسماند روستایی در فصل پاییز (77±786 گرم در روز)، کمترین میزان آن در فصل بهار (21±387 گرم در روز) و میانگین سرانه مواد زاید 116±551 گرم در روز بوده است. میانگین دانسیته پسماندهای جامد 32±419 کیلوگرم بر متر مکعب و میانگین درصد مواد فساد پذیر، پلاستیک و لاستیک، چوب و کاغذ، فلز، شیشه، منسوجات و مواد متفرقه به ترتیب: 8/58، 9/11، 6/10، 3/6، 4/4، 4/2 و7/5 بدست آمد. نتیجه گیری: با توجه به میزان زیاد مواد فسادپذیر، یکی از روشهای مناسب جهت دفع پسماندهای روستایی در استان مازندران فرایند کودسازی است. همچنین بر اساس میزان قابل توجه مواد قابل بازیافت (پلاستیک، کاغذ، فلز و شیشه) در ترکیب پسماندهای روستایی، باید به برنامه جداسازی و بازیافت این دسته از مواد زاید جامد در روستاهای استان مازندران توجه ویژه نمود.